Προς κ. κ Κοσματόπουλο – Αντιπεριφερειάρχη κοινωνικής συνοχής Περιφέρειας  Δυτικής Μακεδονίας.

Αυτό που λείπει από τους Πολιτιστικούς Συλλόγους και όχι μόνο της Εορδαίας με τους οποίους συναντηθήκατε πρόσφατα δεν είναι η δημιουργία ενός δευτεροβάθμιου πολιτιστικού φορέα της Ένωσης Πολιτιστικών Συλλόγων Δυτικής Μακεδονίας αλλά κίνητρα, κατά βάσει οικονομικά ώστε οι Σύλλογοι να έχουν λόγους δράσης και δημιουργίας, Γιατί υπάρχουν άνθρωποι και μάλιστα νέοι που θέλουν και μπορούν, έχουν ιδέες και οράματα αλλά όλα αυτά θέλουν παράδες γιατί δυστυχώς οι ίδιοι δεν είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν το μεράκι τους.

Χαίρεται κανείς να κάνει νυχτερινούς περιπάτους στην πόλη της Πτολεμαίδας και ειδικότερα σε περιοχές εντός και πέριξ του κέντρου της πόλης.

 

Όλα τα φωτιστικά σώματα ρίχνουν άπλετο φως, ούτε μία καμένη λάμπα, κανένα πεζοδρόμιο σκοτεινό, τα πάρκα λουσμένα στο ηλεκτρικό, ακόμη και ο χώρος της Λαικής Αγοράς φωταγωγείται! Ποιος είπε για αδέσποτα και αγέλες σκύλων.

Συκοφαντίες και μικροπολιτικές αηδίες. Ντρέπεσαι να κυκλοφορείς την ημέρα στα πεζοδρόμια και στους πεζόδρομους. Ούτε πλακάκι σπασμένο, ραγισμένο, ούτε λακκούβες, μα ούτε ένα σκουπιδάκι!

Οι κάδοι απορριμμάτων, ολοκαινούργιοι, τα καπάκια κλειστά, δίχως να ξεχειλίζει η σακούλα με τα παντός είδους αγαθά. Καμία νοικοκυρά με κατακόκκινο βαμμένο νύχι δεν πετά την σακούλα από τον πρώτο όροφο στον κάδο, ποτέ δεν εναποθέτει τα σκουπίδια της στο καπάκι του κάδου όταν μέσα είναι άδειο και ποτέ μα ποτέ οι σακούλες, τα κιβώτια, τα χαλασμένα και άχρηστα γενικώς αντικείμενα, δεν στοιβάζονται γύρω – γύρω – όχι από τον Μανώλη, αλλά από τον κάδο. Τέτοια καθαριότητα που είναι μισή και παραπάνω αρχοντιά, τέτοια νοικοκυρωσύνη, αγάπη και φροντίδα για το περιβάλλον και τον τόπο που ζούμε δεν συναντά κανείς σε όλη την Ελληνική επικράτεια. Είμαστε μοναδικοί!

 

Όλα τα είχαμε πλάκωσαν και οι αλλοδαποί ζητιάνοι. Πιάνουν τα πόστα τους από νωρίς το πρωί στις οδούς Βασιλίσσης- μα τέτοια εμμονή με το στέμμα – Πόντου, στον πεζοδρόμο της Εθνικής Αντίστασης, στην Βασιλέως Κωνσταντίνου, μπροστά από την Αγία Τριάδα  προτάσσουν το πινακάκι με τα<< δύο παιδιά και τα δώδεκα εγγόνια>> σε άπταιστα ελληνικά και σε άστατη ορθογραφία και ξεκινούν τον αγώνα για το μεροκάματο. Ενίοτε οι νεαρές της παρέας κρατούν στην αγκαλιά τους ένα μωρό εκβιάζοντας έτσι τις συνειδήσεις των διερχομένων για το ένα Ευρώ.

 

Το καφεδάκι του παρέα με παλαιό συνδικαλιστικό στέλεχος της ΔΕΗ έπινε το βράδυ της Κυριακής ο Παρασκευάς – άντε πάλι ποιος Παρασκευάς, ο υφυπουργός καλέ- σε Ξενοδοχείο έξω από την Πτολεμαίδα διότι μέσα στην πόλη δεν χωρά! Οι δύο τύποι στην άδεια από κόσμο καφετέρια στριμώχτηκαν σε μια γωνιά και τα έλεγαν.

Τι έλεγαν?