Πρόκειται για μία ψυχική διατροφική διαταραχή για την οποία ακούμε ολοένα και περισσότερα τον τελευταίο καιρό. Η νόσος κάνει την εμφάνισή της ήδη από τον 14ο αιώνα σε νεαρές καθολικές μοναχές που εμφανίζονται ιδιαίτερα αδυνατισμένες οι οποίες ενδίδονται σε επιτηδευμένη, παρατεταμένη νηστεία και δεν έχουν αντίληψη της σοβαρότητας της κατάστασής τους. Ωστόσο επίσημα στην ιατρική βιβλιογραφία εισάγεται για πρώτη φορά το 1873 από τον Sir William Gull. 

Νικος Ελευθεριάδης, MD, Γαστρεντερολόγος 

Η χολολιθίαση αποτελεί σοβαρό πρόβλημα υγείας στο δυτικό κόσμο. Είναι συχνότερη στις γυναίκες, ενώ αυξάνει με την ηλικία, την παχυσαρκία, τη δίαιτα δυτικού τύπου και το οικογενειακό ιστορικό. Η συχνότητα της ποικίλλει φυλετικά και γεωγραφικά, με μεγαλύτερη στην Βόρεια Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία και μικρότερη στην Ινδία, Άπω Ανατολή και Αφρική. 

Σημαντικό κομμάτι της ζωής μας αποτελεί ο ύπνος. Κατά τη διάρκεια ενός ύπνου καλής ποιότητας και χωρίς διαταραχές ο οργανισμός ανανεώνεται και η άμυνά του ενισχύεται. Ο ύπνος αποτελεί ζωτική ανάγκη και είναι απαραίτητος για την καλή σωματική και ψυχική υγεία. 

Ο ύπνος και η διατροφή αποτελούν δύο παράγοντες που ο ένας επηρεάζεται άμεσα από τον άλλο και από κοινού επηρεάζουν τον οργανισμό μας.
Ο ύπνος επηρεάζει άμεσα την πορεία του σωματικού μας βάρους καθώς όταν ο οργανισμός δεν κοιμάται αρκετά ή παρουσιάζει κατά τη διάρκεια του ύπνου διαταραχές, τότε αντιμετωπίζει δυσκολία στην επεξεργασία της γλυκόζης, γεγονός που επηρεάζει την πορεία της ινσουλίνης, καθώς επίσης και στα επίπεδα λεπτίνης, ορμόνης που καταστέλλει την όρεξη. Άλλη ορμόνη που επηρεάζεται από την έλλειψη ύπνου είναι η αυξητική ορμόνη η οποία μειώνεται όταν το άτομο δεν κοιμάται αρκετά. Τα χαμηλά επίπεδα της ορμόνης αυτής έχουν συσχετιστεί με πρόσληψη υπερβολικού βάρους και εκδήλωση παχυσαρκίας.
Έρευνες έχουν δείξει πως το άτομο κάτω από συνθήκες αϋπνίας έχει την τάση να καταναλώνει περισσότερη τροφή και κυρίως τρόφιμα που δεν έχουν πολλά θρεπτικά συστατικά αλλά υπερτερούν σε θερμίδες όπως είναι τα γλυκά.

Οι διατροφικές συνήθειες του ατόμου διαμορφώνονται από μικρή ηλικία. Τα βιώματα και οι εμπειρίες που αποκτούν τα παιδιά σε βρεφική και νηπιακή ηλικία παρατηρώντας τη διατροφική συμπεριφορά των γονιών τους είναι καθοριστικός παράγοντας για την υιοθέτηση σωστών διατροφικών συνηθειών. 

Η οικογένεια είναι αυτή που θα παίξει τον πιο ισχυρό ρόλο στην διαμόρφωση της διατροφικής συμπεριφοράς των νεότερων μελών. Έρευνες δείχνουν πως όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο μεγαλύτερη φαίνεται να είναι η επιρροή των γονέων.
Παρακάτω θα δούμε τρόπους οι οποίοι θα μας βοηθήσουν να γίνουμε το σωστό πρότυπο στα παιδιά μας αλλά και θα κάνουν αυτά να αγαπήσουν το φαγητό.