Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία μεταβολική ασθένεια η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.
Η τελική σχετική ή απόλυτη έλλειψη ινσουλίνης είναι υπεύθυνη για την αδυναμία χρησιμοποίησης της γλυκόζης από τα κύτταρα με αποτέλεσμα η περίσσεια της να κυκλοφορεί στο αίμα, να αποβάλλεται από τα ούρα σε μεγάλες ποσότητες και το κύτταρο να είναι υποχρεωμένο να χρησιμοποιεί άλλες μεταβολικές οδούς για να καλύψει τις ανάγκες του.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη ξεπερνούν παγκοσμίως τα 170 εκατομμύρια, αριθμός που εκτιμάται πως θα έχει διπλασιασθεί μέχρι το 2030.
Στην Ελλάδα περίπου το 6% το πληθυσμού πάσχει από τη νόσο.