eordaia
Η πρόταση αυτή είχε αποσταλεί στον κο Παπακωνσταντίνου (13 Μαΐου , 2010).
http://www.eordaia.com/think/?p=205#more-205
Το ΕΣΠΑ καθυστερεί χαρακτηριστικά, οι τοπικοί άρχοντες αγωνιούν και προσπαθούν, προ των ευθυνών τους.
Καλούμαστε λοιπόν να αποδείξουμε πρώτα στους εαυτούς μας και μετέπειτα στους γύρω μας ότι μπορούμε να συμβάλουμε σαν «Νέοι» στην αλλαγή του παραγωγικού ιστού της χώρας.
Eπιχειρηματικότητα;
Η λέξη επιχειρηματικότητα στην χώρα μας δυστυχώς είναι ένοχη και απαξιώνεται συνεχώς. Όμως δεν θέλω με αυτό το άρθρο να κάνω μία ακόμη συζήτηση φιλοσοφικού ενδιαφέροντος, που σίγουρα όλοι μας έχουμε κάνει στα «στρογγυλά» τραπέζια που κατά καιρούς καθόμαστε.
Θα ήθελα να θέσω προς δημόσια συζήτηση το μεγάλο πρόβλημα της επιχειρηματικότητας των Νέων, που είναι η χρηματοδότηση (των κατά αλλά πολλών ιδεών επιχειρηματικότητας, που και αυτές δυστυχώς έχουν μείνει πάνω στα «στρογγυλά» τραπέζια κάποιου καφέ).
Τοπικός Πόρος
Ξεπαγώνει ο Τοπικός Πόρος διάβασα σε εφημερίδα της περιοχής (http://www.e-ptolemeos.gr) . Ο τοπικός πόρος είναι η ευκαιρία για δημιουργία εναλλακτικών μορφών χρηματοδότησης που θα δώσουν νέα πνοή στην επιχειρηματικότητα στον νομό.
Λεφτά υπάρχουν θα πω και εγώ, ακολουθώντας τους προλαλήσαντες και θα τοποθετηθώ δημόσια για την χρήση της φράσης αυτής, Θα κάνω μια προσπάθεια να περιγράψω τη νέα νομική μορφή που προτείνω και να δικαιολογήσω την Πρόταση μου .
Ο τοπικός πόρος ανάπτυξης μπορεί να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση και τη δημιουργία ενός δικού μας «τοπικού ΕΣΠΑ» από το οποίο θα μπορέσουν να αντλήσουν χρήματα οι νέοι της περιοχής.
Τα VentureCapital
Με τον όρο κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών (Venture Capital) αναφερόμαστε στα μακροπρόθεσμα κεφάλαια, που επενδύονται σε επιχειρήσεις από τις Εταιρίες Κεφαλαίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών. Το venture capital είναι ένα χρηματοδοτικό εργαλείο που εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1950 στις ΗΠΑ και αρκετά αργότερα αλλά δυναμικά στη Μ. Βρετανία καθώς επίσης και στις άλλες χώρες της Δ. Ευρώπης.
Ο θεσμός του επιχειρηματικού κεφαλαίου εισήχθη στην Ελλάδα με τους νόμους 1775/88 και 2166/93 και με την ψήφιση του νόμου 2367/95 που μετονόμασε τις Εταιρίες Επιχειρηματικού Κεφαλαίου σε Εταιρίες Κεφαλαίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών (ΕΚΕΣ).
Τα Venture Capital απευθύνονται σε κάθε επιχείρηση που καινοτομεί σε ιδέες με τεχνολογικό, εμπορικό ή διαχειριστικό υπόβαθρο. Οποιοδήποτε σχέδιο μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο επένδυσης από τις εταιρίες Επιχειρηματικών Κεφαλαίων με την προϋπόθεση ότι εμπεριέχει το στοιχείο της αυθεντικότητας, της καινοτομίας και της βιωσιμότητας.
Ο τρόπος λειτουργίας τους
Τα κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών (venture capital) αποτελούν μια μέθοδο ευρέως γνωστή για την στήριξη νέων επιχειρηματικών ιδεών. Ο τρόπος λειτουργίας τους στηρίζεται στην συσσώρευση κεφαλαίων με χρονικό ορίζοντα 5-10 ετών με σκοπό την επένδυση τους σε νέες ιδέες και επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, σε νεοσύστατες επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις με νέα επιχειρηματικά σχέδια.
Τα κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών δεν κάνουν δανεισμό. Συμμετέχουν με ποσοστό στις επιχειρήσεις στις οποίες επενδύουν και πέρα από τα απαιτούμενα κεφάλαια προσφέρουν τεχνογνωσία για αγορές, τεχνολογία, πωλήσεις κλπ.
Η χρήση τους όμως για περιφερειακή ανάπτυξη είναι μια και εντελώς νέα ιδέα στην Ελλάδα.
Η χρήση του τοπικού Πόρου μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για τη σύσταση του Venture Capital στην Δυτική Μακεδονία.
Πιστεύω όμως ότι εμείς οι νέοι μπορούμε να δημιουργήσουμε επιχειρήσεις, που με την σειρά τους θα λειτουργήσουν καταλυτικά στην αλλαγή της πορείας της οικονομικής δραστηριότητας στο Νομό αλλά και στην χώρα.
Όπως είχα γράψει και στην επιστολή μου στο κ. Παπακωνσταντίνου δεν διεκδικώ την πατρότητα της ιδέας. Καθώς ο ίδιος είχε προτείνει την διαχείριση και δημιουργία παρόμοιου μηχανισμού.
«Είναι μία πρόταση που κρατά τη διαχείριση του Πόρου μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και προσωπικές στρατηγικές. Και είναι μία πρόταση της οποίας η αποδοχή έχει ωριμάσει. Δεδομένου ότι αντιμετωπίζεται θετικά από πολλούς φορείς στο Νομό ως ένας εναλλακτικός τρόπο χρήσης του Πόρου με μοναδικό γνώμονα τη στήριξη της επιχειρηματικής δημιουργίας και μέσω αυτής τη στήριξη της απασχόλησης. Θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα κεφάλαιο επιχειρηματικών συμμετοχών με συμμετοχή από τον Πόρο και το Ταμείο Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας το οποίο έχει δημιουργήσει το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών (με δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους) για να ωθήσει και να χρηματοδοτήσει εν μέρει τη δημιουργία κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών. Το συνολικό ποσό αυτού του κεφαλαίου θα μπορούσε να κυμαίνεται στα 6 δις. Δρχ ή 20 εκ. Ευρώ με 50% συμμετοχή από τον Πόρο.»
Είχε γράψει σε ένα παλιό του άρθρο στον διαδικτυακό του τόπο.
Ευκαιρία για τους Νέους της περιοχής ο τοπικός πόρος!!!!
να είσαστε σίγουροι ότι οι νέοι δεν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου όπως ισχυρίζονται μερικοί.
Αν λοιπόν αποδεχτούμε τελικά τον ακραίο φιλελευθερισμό των αγορών την πτώση των μισθών και των συντάξεων και τελικά ζήσουμε σε αυτό το «ξένο» περιβάλλον, τότε μόνο η επιχειρηματικότητα μπορεί να σώσει τους νέους από την «οικονομική εξαθλίωση» και λέω τελικά γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει…… τι κρύβει η ψυχή του λάου τόσο σε επίπεδοΈθνούς όσο και σε ανθρωποκεντρικό επίπεδο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο άνθρωπος δεν έχει σύνορα (όπως και η κρίση χρέους δεν έχει σύνορα).
Υ.Σ. 1
Ο Τζίτζικας και ο μέρμηγκας (Γ. Β)
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα του Νότου, τα τζιτζίκια ζούσαν ανέμελα σε μια συνομοσπονδία με μερμήγκια βόρειων χωρών τα οποία δούλευαν, δούλευαν και δούλευαν. Όσο η συνομοσπονδία τους αυτή πέρναγε μέρες καλοκαιριού, όλα πήγαιναν φίνα. Τα τζιτζίκια τραγούδαγαν και κορόιδευαν τα μερμήγκια αλλά και τα μερμήγκια που και που επισκέπτονταν τον Νότο για μερικές εβδομάδες ανεμελιάς στον ήλιο δίπλα στα τεμπέλικα τζιτζίκια.
Μια μέρα όμως, το καλοκαίρι της συνομοσπονδίας τους τελείωσε. Άγριοι, παγωμένοι άνεμοι άρχισαν να φυσούν από βορειοδυτική κατεύθυνση, αρχικά από την Wall Street και αργότερα από κάθε δυνατή κατεύθυνση. Τότε, τα τζιτζίκια του Νότου, ιδίως στην Ελλάδα, παραλίγο να ξεπαγιάσουν. Χωρίς τρόφιμα στις αποθήκες τους, χωρίς να έχουν προνοήσει για τις δύσκολες ημέρες του χειμώνα της συνομοσπονδίας τους, έτρεξαν στις πρωτεύουσες του Βορρά, με προτεταμένο το χέρι, ζητώντας από τα μερμήγκια αρωγή, αλληλεγγύη. Τα μερμήγκια, όπως είναι φυσικό, δίσταζαν να ανοίξουν τις αποθήκες με τα όλο κόπο συσσωρευμένα καλούδια τους. Δεν δίσταζαν ωστόσο από τσιγκουνιά αλλά από φόβο. Φόβο ότι αν αρχίσουν να ταΐζουν ανεξέλεγκτα τα πεινασμένα, άφρονα τζιτζίκια, ήταν πολύ πιθανόν αυτά να κάνουν πάλι τα ίδια: να συνεχίσουν να γλεντοκοπούν και, κάθε φορά που η κοιλιά τους είναι άδεια, να τρέχουν πάλι στα μερμήγκια να την γεμίσουν, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να αδειάσουν οι αποθήκες των μερμηγκιών και να πεινάσουν όλοι μαζί.
Να γιατί τα μερμήγκια ναι μεν δεν αρνήθηκαν στα τζιτζίκια συνδρομή αλλά απλά απαίτησαν από αυτά δείγματα γραφής ότι θα αλλάξουν. Θα γίνουν κι αυτά πιο… μερμήγκια. Όταν άκουγαν από τα χείλη των τζιτζικιών κουβέντες περί ευρωομολόγων, ενεργοποίηση της ΕΚΤ με στόχο την «ορθολογική διαχείριση του χρέους της ευρωζώνης» κλπ, αμέσως στύλωναν τα πόδια, σκεπτόμενα μέσα τους: «Πάλι τις αποθήκες μας έβαλαν στο μάτι.» Κι έτσι επέμεναν ακόμα περισσότερο στην μερμηγκοποίηση των τζιτζικιών ως συνθήκη για να ανοίξουν τις αποθήκες τους για να ταϊστούν τα πεινασμένα τζιτζίκια.
Όταν λοιπόν ο Μισθός σου Πολίτη της ΕΟΡΔΑΙΑ θα φθάσει στα όρια της ημιαπασχόλησης, τότε θα εμφανιστεί ο απομηχανής Θεός να επενδύσει σε εσένα και στην χώρα σου. Η απάντηση λοιπόν στην επίθεση αυτή, αν αποδεχτούμε και πάλι τονίζω τον ακραίο φιλελευθερισμό των αγορών, ονομάζεται ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
και ο τοπικός πόρος είναι το εργαλείο για μία καλή αρχή !!!!
Υ.Σ.2
Ένας ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΗΣ του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, του ευγενούς ανταγωνισμού και της ανθρωποκεντρικής κοινωνίας
Ξανθόπουλος Θεόδωρος
